Once upon a time in the Kingdom of the Pharaoh, there was an obedient slave named Janna.
The welfare of the Prince of the kingdom was entrusted to Janna.
“Janna… it is your duty to take care of Prince after I die” declared the Pharaoh.
“As you command my master,” said loyal slave Janna.
“Show all gold, diamonds & treasures locked up in dozens of vaults in our palace to Prince but don’t open the basement vault to him… there is a portrait of a Princess from neighboring Kingdom, the one with the Gold Palace… if Prince sees that portrait it would be a bad omen for our Kingdom…” announced the Pharaoh.
“As you command my master,” said loyal slave Janna.
Pharaoh died and the Prince took charge of Kingdom.
Pharaoh’s slave Janna gave a tour of the palace, showed the Prince all gold, diamonds & treasures in dozens of vaults but did not open basement vault to him.
“Open the basement vault, I want to see what’s in there” ordered the Prince.
“As you command my master,” said Janna and opened the basement vault.
Prince fell unconscious the moment he saw the portrait of a beautiful princess from neighboring Kingdom, the one living in the Gold Palace.
The Kingdom’s doctors revived the Prince.
“I want to marry the Princess… take me to her Kingdom” ordered Prince.
“We must take a ship-load of gifts… gold, diamonds & jewelry to the Gold Palace to have an audience from the Princess” informed Janna.
“make it so,” ordered the Prince.
“As you command my master,” said loyal slave Janna.
Prince & Janna loaded a ship with diamonds, precious jewelry & lots of gold artifacts and sailed towards the neighboring kingdom with the Gold Palace. They anchored ship by nightfall at the port of entry to Kingdom with the Gold Palace.
Janna asked Prince to stay back in the ship.
Janna packed a chest full of gold artifacts, diamonds & jewelry; carried the chest to the doors of Princess of the Gold Palace.
“Charming gifts these… from where did you bring them?” enquired the Princess.
“I have lots of these my lady, my master is guarding them in the ship anchored at the shores of the Gold Palace” declared Janna.
“I want them all, bring them,” said the Princess.
“There is a shipload of these treasures my lady, I can’t bring all of them here; you have to come to the ship, meet my master to view them…” said Janna.
Anxious Princess dressed up in a hurry and followed Janna to the ship anchored at the shores of the Gold Palace.
Prince disguised as a merchant received Princess with great respect.
Prince took Princess around the ship showing off all treasures in the ship. Princess was totally mesmerized, never took her eyes off the treasures as she moved around the ship.
Janna ordered sailors to remove anchor; the ship started moving away towards the Pharaoh Kingdom.
When the ship had sailed away a considerable distance the Princess realized she was being kidnapped.
“Merchant, you have cheated me… take me back to my Golden Palace” demanded the Princess.
Prince consoled her; informed her respectfully that he was none other than Prince of neighboring land… had fallen in love with her the moment he saw her portrait hidden by his father, the late Pharaoh.
Prince begged Princess to forgive him and marry him instead. Princess smiled and agreed to marry Prince.
Sailors started playing melodious flutes as the ship sailed to Pharaoh’s Kingdom with future king & queen aboard the ship.
Three pigeons squatting on mast & sailing with the ship started talking to one another.
The first pigeon predicted, “Prince will never get Princess… because the moment ship reaches land there will be a brown horse waiting and the moment Prince mounts brown horse it will take him away to the sky.”
The second pigeon pronounced, “I know a way out of this… if someone kills brown horse before Prince mounts it… the Prince can be saved… however, if whoever does the killing tells Prince why he did it… the Prince will become a rock from thighs to the chest.”
The third pigeon announced, “I know another secret… if Prince reaches Palace… wears the wedding dress he will burn to death… it is better if someone burns wedding dress… however, if whoever burns the dress… tells Prince why he did it… he will become a rock from thighs to the chest.”
The first pigeon spoke again, “even if wedding happens… by royal reception, Princess will suddenly fall unconscious… she cannot be revived unless someone takes out 3 drops of blood from her bosom. However, if whoever does that tells why he did it he will become rock from thighs to the chest.”
After making these pronouncements the three pigeons flew away from the ship’s mast.
The ship reached shores. There was a brown horse waiting for the Prince.
Janna took out his sword and killed the brown horse immediately.
‘What audacity’ gasped all who saw Janna killing the Prince’s brown horse.
Prince thought, ‘Janna must have done it for my well being.’
When they all reached the Palace the silver & gold-decked wedding dress was ready for Prince to wear for the wedding.
As Prince moved towards dress to wear it Janna immediately snatched the dress from its box and threw it into a raging fire.
‘What bad omen, who burns a wedding dress’ screamed all who saw Janna’s action.
Prince murmered, “Janna knows what is good & what is bad for me.”
After the wedding, the royal reception was announced. Princess fell down unconscious on hearing the announcement.
Janna immediately touched Princess bosom with his dagger… drew 3 drops of blood. Princess came back to life with a beaming smile.
‘He has exceeded his authority…’ thought Prince, “Take Janna to the gallows” ordered the Prince.
Upon hearing the Prince’s order Janna was grief stricken. He then narrated to Prince the predictions of the 3 pigeons.
The moment he narrated the reason for his act, Janna became a rock from thighs to the chest.
Prince understood then why Janna killed the brown horse, why he burnt wedding dress, why he drew blood from Princess’s bosom.
But Prince did not know how to bring Janna back to life; he thought about Janna a lot as Janna stood in the courtyard like a rock frozen from thighs to the chest.
Years rolled by. Prince and Princess got 2 children born to them. One day Prince was playing with his children near the frozen statue of Janna in the courtyard.
“Janna what should I do to revive you back to your normal life,” asked Prince addressing the rock like Janna.
The rock spoke, “Slash throats of your children and sprinkle their blood on me”
‘To bring back my loyal slave to life I am ready to do anything…’ so saying, Prince raised his sword to cut his children’s’ throat.
Janna immediately sprang back to life and stopped Prince’s sword.
“Oh mighty Prince the sacrifice you were about to make is greater than my loyalty to you…” said Janna.
From that day on Janna remained Prince’s dearest servant.
~~~~~~ ~~~~~~ ~~~~~~ THE END ~~~~~~ ~~~~~~ ~~~~~~
Disclaimer:
This is my transliteration of story,
‘Jannana Sahasa’ in Kannada by late Dr. Anupama Niranjana (Kannada: ಅನುಪಮಾ ನಿರಂಜನ) (1934—1991) published in ‘Kannada Sampada’, an internet website.
Dr. Anupama Niranjana was a practicing physician in Dharwar and Bangalore. She has written & published many modern Kannada fiction and non-fiction stories & books.
Many of her stories are about underprivileged women and children.
Being a practicing physician she had the opportunity to work for the betterment and welfare of women and children.
Her husband Niranjana was a famous writer in Kannada and encouraged her writings.
Dr. Anupama’s kannada novel ‘RunamuktaLu’ (debt free female) was made into a successful film by the famous Kannada film director
Puttanna Kanagal (Kannada: ಪುಟ್ಟಣ್ಣ ಕಣಗಾಲ್) (1933–1985)
Anupama Niranjana award with a cash prize and citation is given away every year now to budding female writers who write for developing Kannada language and literature.
———————————————————————————————————————————-
THE ABOVE STORY WRITTEN BY (late) Dr. Anupama Niranjana (Kannada: ಅನುಪಮಾ ನಿರಂಜನ)
in KANNADA LANGUAGE (script below)
Photo:
ಜನ್ನನ ಸಾಹಸ ಒಂದಾನೊಂದು ಊರಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ರಾಜನಿದ್ದ. ಅವನಿಗೆ ಜನ್ನನೆಂಬ ಅತ್ಯಂತ ವಿಧೇಯನಾದ ಸೇವಕನಿದ್ದ. ರಾಜ ಸಾಯುವ ಮುನ್ನ ಅವನನ್ನು ಕರೆದು “ಜನ್ನ, ರಾಜಕುಮಾರ ಇನ್ನೂ ಚಿಕ್ಕವನು. ನಾನು ಸತ್ತನಂತರ ಅವನನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳೋ ಭಾರ ನಿನ್ನದು” ಎಂದ. “ನೋಡಿಕೊಳ್ತೇನೆ ಮಹಾಪ್ರಭೂ” ಎಂದ ಜನ್ನ. “ರಾಜಕುಮಾರನಿಗೆ ಅರಮನೆಯಲ್ಲಿರೋ ವಜ್ರ ವೈಢೂರ್ಯ ಮತ್ತಿತರ ಆಸ್ತಿಯನ್ನೆಲ್ಲಾ ತೋರಿಸು. ಆದರೆ ನೆಲಮಾಳಿಗೆಯಲ್ಲಿರೋ ಕೊಠಡಿ ಬೀಗದಕೈಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ಅವನಿಗೆ ಕೊಡ್ಬೇಡ. ಅಲ್ಲಿ ಬಂಗಾರದ ಅರಮನೆಯ ರಾಜಕುಮಾರಿಯ ಭಾವಚಿತ್ರವಿದೆ ಅದನ್ನು ರಾಜಕುಮಾರ ನೋಡಿದ್ರೆ ಒಳ್ಳೇದಾಗೋದಿಲ್ಲ.” “ಅಪ್ಪಣೆ ಮಹಾಪ್ರಭೂ” ಎಂದುತ್ತರಿಸಿದ ಜನ್ನ. ರಾಜನ ಬಳಿಕ ರಾಜಕುಮಾರನೇ ರಾಜ್ಯದ ಅಧಿಪತಿ ಆದ. ಜನ್ನ ಅವನನ್ನು ಅರಮನೆಯ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕೊಠಡಿಗೂ ಕರೆದೊಯ್ದು ತೋರಿಸಿದ. “ನೆಲಮಾಳಿಗೆಯ ಕೊಠಡಿಯಲ್ಲೇನಿದೆ ಜನ್ನ” ಎಂದು ರಾಜಕುಮಾರ ಕೇಳಿದಾಗ: “ಅದನ್ನು ನೀವು ನೋಡಬಾರ್ದು ಪ್ರಭೂ” ಎಂದ ಜನ್ನ. ರಾಜಕುಮಾರ ನೋಡಲೇಬೇಕೆಂಬ ಹಟ ಹಿಡಿದಾಗ ಜನ್ನ ಅದರ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದ. ರಾಜಕುಮಾರಿಯ ಭಾವಚಿತ್ರ ನೋಡಿದೊಡನೆ ರಾಜಕುಮಾರ ಮೂರ್ಛೆಹೋದ. ಎಚ್ಚರವಾದ ಬಳಿಕ, “ಜನ್ನ, ನಾನು ಮದುವೆಯಾದ್ರೆ ಆ ರಾಜಕುಮಾರಿಯನ್ನೇ ಆಗೋದು. ಅವಳೆಲ್ಲಿದ್ದಾಳೆ, ಹುಡುಕ್ಕೊಂಡು ಬರೋಣ ನಡಿ” ಎಂದ. ಜನ್ನನಿಗೆ ಫಜೀತಿಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿತು. ಅವನು ಒಂದು ಉಪಾಯ ಯೋಚಿಸಿದ. “ಪ್ರಭೂ, ಆ ರಾಜಕುಮಾರಿಗೆ ಬಂಗಾರದ ವಸ್ತುಗಳು ಅಂದ್ರೆ ಪಂಚಪ್ರಾಣ. ಆದ್ದರಿಂದ ನಮ್ಮಲ್ಲಿರೋ ಬಂಗಾರದಿಂದ ಬಗೆಬಗೆಯ ಸಾಮಾನುಗಳ್ನ ಮಾಡ್ಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗೋಣ” ಎಂದ. ಅದೇ ಪ್ರಕಾರ ಒಂದು ಹಡಗಿನ ತುಂಬಾ ಬಗೆ ಬಗೆಯ ಬಂಗಾರದ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಹೇರಿಕೊಂಡು ಅವರಿಬ್ಬರೂ ರಾಜಕುಮಾರಿಯ ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಹೋದರು. ಬಂದರಿನಲ್ಲಿ ಹಡಗು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಜನ್ನ ಹೇಳಿದ: “ಪ್ರಭೂ, ನೀವು ಇಲ್ಲೇ ಇರಿ, ನಾನು ರಾಜಕುಮಾರೀನ ಕರ್ಕೊಂಡು ಬರ್ತೀನಿ.” ಆಷ್ಟು ಹೇಳಿ ಹತ್ತಾರು ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅವನು ಅರಮನೆಗೆ ಹೋದ. ಅವನ್ನು ಕಂಡ ರಾಜಕುಮಾರಿ ಸಂತೋಷದಿಂದ, “ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿವೆ ಇವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಎಲ್ಲಿಂದ ತಂದದ್ದು?” ಎಂದು ಕೇಳಿದಳು. ದಡದಲ್ಲಿ ಹಡಗಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನ್ರು ಇದಾರೆ. ನಾನು ತಂದಿರೋದು ಸಾಮಾನ್ಯ ವಸ್ತುಗಳು. ನೀವು ಹಡಗಿಗೆ ಬಂದ್ರೆ ಬಹು ಅಪೂರ್ವವಾದ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ತೋರಿಸ್ತೇನೆ ರಾಜ ಕುಮಾರಿ” ಎಂದ ಜನ್ನ. “ಇಲ್ಲಿಗೇ ಯಾಕೆ ತರಬಾರ್ದು?” ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದಳು ರಾಜಕುಮಾರಿ. ಅಷ್ಟೊಂದು ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಹ್ಯಾಗೆ ತರೋದು ನೀವೆ ಬಂದು ನೋಡಿದ್ರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತೆ” ಎಂದ ಜನ್ನ ವಿನಯದಿಂದ. ರಾಜಕುಮಾರಿ ಸಂಭ್ರಮದಿಂದ ಅವನೊಂದಿಗೆ ಹೊರಟಳು. ಹಡಗಿನೊಳಗೆ ಇಳಿದಾಗ ವರ್ತಕನ ವೇಷದಲ್ಲಿದ್ದ ರಾಜಕುಮಾರ ಅವಳನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದ. ರಾಜಕುಮಾರಿ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಕುತೂಹಲಗಳಿಂದ ಹಡಗಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಒಡವೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಜನ್ನ ಹೊರಗೆ ಬಂದು ನಾವಿಕರಿಗೆ “ಲಂಗರು ತೆಗೀರಿ” ಎಂದು ಆಜ್ಞೆ ಮಾಡಿದ. ನೋಡುವುದೆಲ್ಲಾ ಮುಗಿದಮೇಲೆ ರಾಜಕುಮಾರಿ ಹಡಗಿನಿಂದ ಇಳಿಯಲು ಸಿದ್ಧಳಾದಾಗ ಹಡಗು ತಮ್ಮ ರಾಜ್ಯದಿಂದ ಬಹುದೂರ ಬಂದಿರುವುದು ಅವಳಿಗೆ ತಿಳಿಯಿತು. “ವರ್ತಕಾ, ನೀನು ನಂಗೆ ಮೋಸಮಾಡ್ದೆ” ಎಂದು ಅವಳು ಬೊಬ್ಬಿಟ್ಟಳು. ರಾಜಕುಮಾರ ಅವಳ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು, “ರಾಜಕುಮಾರಿ, ನಾನು ವರ್ತಕನಲ್ಲ, ರಾಜಕುಮಾರ. ನಿನ್ನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಹೀಗೆ ಮಾಡಬೇಕಾಯ್ತು. ನನ್ನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸು” ಎಂದ. ರಾಜಕುಮಾರಿ ಅವನನ್ನು ಮನ್ನಿಸಿದಳು. ಮತ್ತು ಅವನೊಡನೆ ವಿವಾಹಕ್ಕೆ ಸಮ್ಮತಿ ನೀಡಿದಳು. ರಾಜಕುಮಾರನೂ ರಾಜಕುಮಾರಿಯೂ ಹಡಗಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಜನ್ನ ಕೊಳಲು ಬಾರಿಸುತ್ತಾ ಹೊರಗೆ ಕುಳಿತಿದ್ದ. ಆಗ ಹಡಗಿನ ಮೇಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದ ಮೂರು ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳು ಮಾತನಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅವನಿಗೆ ಕೇಳಿಸಿತು. ಮೊದಲನೆಯ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿ ಹೇಳಿತು: “ರಾಜಕುಮಾರನಿಗೆ ರಾಜಕುಮಾರಿ ಸಿಕ್ಕೋದೇ ಇಲ್ಲ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಇವರು ದಡ ಸೇರಿದಾಗ ಅಲ್ಲಿ ಸೊಗಸಾದ ಕಂದುಬಣ್ಣದ ಕುದುರೆ ನಿಂತಿರುತ್ತೆ. ರಾಜಕುಮಾರ ಅದನ್ನೇರಿದ ಕೂಡಲೇ ಅದು ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ಹಾರಿ ಹೋಗುತ್ತೆ.” “ಇದರಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳೋದಕ್ಕೆ ಉಪಾಯ ನಂಗೊತ್ತು. ಯಾರಾದರು ಆ ಕುದುರೇನ ಕತ್ತಿಯಿಂದ ಇರಿದರೆ ರಾಜಕುಮಾರ ಉಳಕೊಳ್ತಾನೆ. ಆದ್ರೆ ಯಾರಾದರೂ ಈ ವಿಷಯ ರಾಜಕುಮಾರನಿಗೆ ಹೇಳಿದರೆ ಅವರು ಅಂಗಾಲಿನಿಂದ ಮೊಣಕಾಲವರೆಗೆ ಕಲ್ಲಾಗ್ತಾರೆ” ಎಂದಿತು ಎರಡನೆಯ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿ. ಮೂರನೆಯದ್ದು ಹೇಳಿತು: ನಂಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ರಹಸ್ಯ ಗೊತ್ತು. ರಾಜಕುಮಾರ ಕುದುರೆಯಿಂದ ಪಾರಾದರೂ ಅವನು ಅರಮನೆ ತಲುಪಿದಾಗ ಅಲ್ಲಿರೋ ಮದುವೆ ಉಡುಪನ್ನು ತೊಡ್ತಾನೆ. ಆ ತಕ್ಷಣ ಅವನು ಸುಟ್ಟು ಹೋಗ್ತಾನೆ. ಇದರಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಒಂದುಪಾಯ ಇದೆ ಆ ಮದುವೆ ಉಡಪನ್ನ ಯಾರಾದರು ಬೆಂಕಿಗೆ ಹಾಕಿಬಿಡಬೇಕು. ಆದರೆ ಈ ವಿಷಯವನ್ನು ಹಾಗೆ ಎಸೆದವರು ಯಾರಿಗಾದರೂ ಹೇಳಿದರೆ ಅವರು ಮೊಣಕಾಲಿನಿಂದ ಎದೆಯವರೆಗೆ ಕಲ್ಲಾಗ್ತಾರೆ.” ಮೊದಲನೆಯ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿ ಮತ್ತೆ ಹೇಳಿತು: “ಒಂದು ವೇಳೆ ಮದುವೆ ಆದರೂ ಅರತ್ಯಕ್ಷತೆ ವೇಳೆಗೆ ರಾಜಕುಮಾರಿ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಬಿದ್ದುಬಿಡ್ತಾಳೆ. ಆಗ ಅವಳ ಎದೆಯಿಂದ ಯಾರಾದರೂ ಮೂರು ತೊಟ್ಟು ರಕ್ತ ತೆಗೆದ ಹೊರತು ಅವಳು ಬದುಕೋದಿಲ್ಲ.” ಅಷ್ಟು ಮಾತನಾಡಿ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳು ಅಲ್ಲಿಂದ ಹಾರಿ ಹೋದುವು. ಅದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕೇಳಿದ ಜನ್ನ “ನನ್ನ ಪ್ರಾಣ ಹೋದರೂ ಸರಿಯೇ ರಾಜಕುಮಾರನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಬೇಕು” ಎಂದುಕೊಂಡ. ಹಡಗು ದಡ ಸೇರಿತು. ಜನ್ನ ನೆನೆಸಿದಂತೆಯೇ ಮರಳಿನ ಮೇಲೆ ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ಕುದುರೆಯೊಂದು ನಿಂತಿತ್ತು. ರಾಜಕುಮಾರ “ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಕುದುರೆ” ಎಂದು ಅದರ ಮೇಲೆ ಹತ್ತಲು ಹೋದ. ಜನ್ನ ಒಡೆನೆಯೇ ಕತ್ತಿ ತೆಗೆದು ಕುದುರೆಯನ್ನು ಇರಿದು ಬಿಟ್ಟ. ಬೇರೆ ಸೇವಕರು “ಜನ್ನನಿಗೆ ಎಂಥ ಕೊಬ್ಬು ಅಂಥ ಒಳ್ಳೆಯ ಕುದುರೆಯನ್ನು ಇರಿದನಲ್ಲಾ” ಎಂದು ಮಾತನಾಡಿಕೊಂಡರು. “ಅವನು ನನ್ನ ಒಳ್ಳೇದಕ್ಕೇ ಹೀಗೆ ಮಾಡಿರಬಹುದು” ಎಂದ ರಾಜಕುಮಾರ. ಅವರೆಲ್ಲಾ ಅರಮನೆ ತಲುಪಿದರು. ಅಲ್ಲಿ ಬೆಳ್ಳಿಬಂಗಾರಗಳಿಂದ ನೆಯ್ದ ಉಡುಪೊಂದು ಸಿದ್ಧವಾಗಿತ್ತು. ಅದನ್ನು ತೊಟ್ಟು ಕೊಳ್ಳಲೆಂದು ರಾಜಕುಮಾರ ಹೋದೊಡನೆಯೇ ಜನ್ನ ಉಡುಪನ್ನೆತ್ತಿ ಬೆಂಕಿಗೆ ಹಾಕಿದ. “ಎಂಥ ಅಪಶಕುನ ಮದುವೆ ಉಡಪನ್ನು ಸುಡೋದೆ?” ಎಂದು ಎಲ್ಲರೂ ಆಡಿಕೊಂಡರು. ರಾಜಕುಮಾರ ಮಾತ್ರ “ಜನ್ನನಿಗೆ ಯಾವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು ಯಾವುದು ಕೆಟ್ಟದ್ದು ಅನ್ನೋದು ಗೊತ್ತಿದೆ” ಎಂದುಬಿಟ್ಟ. ಮದುವೆಯಾದ ಬಳಿಕ ಆರತ್ಯಕ್ಷತೆ ಆರಂಭವಾಯಿತು. ಆಗ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ರಾಜಕುಮಾರಿ ಮೂರ್ಛಿತಳಾದಳು. ಜನ್ನ ಬಾಗಿ ಅವಳ ಎದೆಯಿಂದ ಮೂರು ತೊಟ್ಟು ರಕ್ತತೆಗೆದ. ರಾಜಕುಮಾರಿ ಗೆಲವಿನಿಂದ ಮೇಲೆದ್ದಳು. ಜನ್ನ ನಡತೆ ಸೌಜನ್ಯದ ಎಲ್ಲೆ ಮೀರಿದ್ದೆಂದು ರಾಜಕುಮಾರನಿಗೆ ಅನಿಸಿ ಅವನು “ಜನ್ನನನ್ನು ಗಲ್ಲಿಗೆ ಹಾಕಿ” ಎಂದು ಆಜ್ಞಾಪಿಸಿದ. ಜನ್ನನಿಗೆ ಇದರಿಂದ ತುಂಬಾ ದುಃಖವಾಯಿತು. ಅವನು “ಗಲ್ಲಿಗೆ ಹಾಕುವ ಮುಂಚೆ ನನ್ನ ನಡತೆಗೆ ವಿವರಣೆಕೊಡುವೆ ರಾಜಕುಮಾರ” ಎಂದು ನುಡಿದು ತಾನು ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳಿಂದ ಕೇಳಿದ ರಹಸ್ಯವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟ. ಆ ತಕ್ಷಣ ಜನ್ನ ಕಾಲಿನಿಂದ ತಲೆಯವರೆಗೂ ಕಲ್ಲಾದ. ರಾಜಕುಮಾರನಿಗೆ ತುಂಬಾ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪವಾಯಿತು. ಆದರೆ ಜನ್ನನನ್ನು ಮತ್ತೆ ಬದುಕಿಸುವ ಉಪಾಯ ಅವನಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ. ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದುವು. ರಾಜಕುಮಾರನಿಗೆ ಇಬ್ಬರು ಮಕ್ಕಳಾದರು. ಒಂದು ದಿನ ರಾಜಕುಮಾರ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಕಲ್ಲಾಗಿದ್ದ ಜನ್ನನ ಬಳಿ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ. ಆಗ “ನಿನ್ನನ್ನು ಮತ್ತೆ ಜೀವಂತನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲು ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಜನ್ನ?” ಎಂದು ಅವನು ಕಲ್ಲನ್ನು ಕೇಳಿದ. ಕಲ್ಲು ಉತ್ತರಿಸಿತು. “ನಿನ್ನಿಬ್ಬರು ಮಕ್ಕಳ ತಲೆ ಕತ್ತರಿಸಿ ಆ ರಕ್ತವನ್ನು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಸಿಂಪಡಿಸು.” ಜನ್ನನ ಸ್ವಾಮಿನಿಷ್ಠೆಗಾಗಿ ತಾನು ಯಾವ ತ್ಯಾಗವನ್ನು ಬೇಕಾದರೂ ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ ರಾಜಕುಮಾರ ಮಕ್ಕಳ ತಲೆ ಕಡಿಯಲು ಕತ್ತಿಯನ್ನೆತ್ತಿದ. ತಕ್ಷಣ ಜನ್ನ ಜೀವಂತನಾಗಿ ರಾಜಕುಮಾರನ ಕೈಹಿಡಿದುಕೊಂಡು “ಬೇಡ ರಾಜಕುಮಾರ, ನಿನ್ನ ತ್ಯಾಗಬುದ್ಧಿ ನನ್ನ ಸ್ವಾಮಿನಿಷ್ಠೆಗಿಂತ ದೊಡ್ಡದು. “ಎಂದ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ಜನ್ನ ರಾಜಕುಮಾರನ ಪ್ರೀತಿಯ ಸೇವಕನಾಗಿ ಉಳಿದ. ನಿರೂಪಣೆ: ಡಾ. ಅನುಪಮಾ ನಿರಂಜನ, ‘ದಿನಕ್ಕೊಂದು ಕಥೆ’
Random Posts
मैं अपना प्यार….August 5, 2022- मैं अपना प्यार – १४July 29, 2022
- मैं अपना प्यार….१३July 28, 2022
- मैं अपना प्यार – १२July 27, 2022
- मैं अपना प्यार…११July 26, 2022
Thewriterfriends.com is an experiment to bring the creative people together on one platform. It is a free platform for creativity. While there are hundreds, perhaps thousands of platforms that provide space for expression around the world, the feeling of being a part of fraternity is often lacking. If you have a creative urge, then this is the right place for you. You are welcome here to be one of us.
Random Posts
Thanks Navneet. Hope more writer friends read it to understand that there are fascinating fictional stories in all regional languages of India, including Kannada. Reason I did the transliteration (not verbatim translation) is to bring at least one Kannada story written by a Medical doctor, no more now.
Dr Anupama Niranjana was a popular practicing physician in both Bengaluru & Dharwar. She and her husband, Niranjana, were both good writers of Kannada language. Her husband Niranjana has published novels all in Kannada.
Dr Anupama probably read a lot of stories (like this one) from Aesops Fables or from Arabian Nights as a child… and made sure she wrote them in Kannada when she grew up and had time on her hands.
There’s a lot of vernacular literature in this country, which because of limitation of language remains unread and unappreciated. But in a country as diverse as India it is difficult to have such a policy where people of one part can learn and adapt the language of another part, but speaking of that is far fetched when the country can’t agree on one common language. I remember when protests in TN against imposition of Hindi were raging, Haryana introduced Tamil as a third language in junior school, but I would even that is what happens when the law makers are uneducated fools themselves. I think in the contiguous regions the learning of the language of the neighbouring state should be encouraged, but it makes little sense to teach Tamil to Haryanavi kids.
Very interesting story. It’s more like fiction for children. Though I can’t read Kannada, but from the translation, I can say that you have done a great job.
I think Karnataka, Telangana, Andhra and Kerala have accepted the 3 language formula under the new education policy of the Center. If I am not mistaken, only Tamil Nadu opposes it. I believe TN wants only 2 language formula for Tamil Nadu.